سنگ مرمریت و هر کربنات کریستالی که براقیت بالایی داشته

در تجارت سنگ و استفاده متداول، هر کربنات کریستالی که براقیت بالایی داشته باشد، ممکن است “مرمر” نامیده شود.

گاهی اوقات سنگ آهک، تراورتن، سرپانتین (یک سیلیکات) و برش را مرمر می نامند.

زمین شناسان از تعریف باریک سنگ مرمریت دیپلمات دگرگونی که از سنگ آهک یا دولومیت تشکیل شده است استفاده می کنند.

از دیر باز با سنگ مرمریت اسباب بازی های بسیاری را درست می نمودند.

یکی از اینها سنگ مرمریت صلصالی بود برای ساخت اسباب باازی ماربلز مورد استفاده قرار می گرفت.

این اسباب بازی ها با غلتاندن خاک رس یا مواد سفالی دیگر به شکل توپ و سپس لعاب دادن و پختن آن به گونه ای که شبیه عقیق بدلی می شد ساخته می شد.

تیله‌ها دارای «چشم‌های» گرد از فرآیند شلیک بودند که به آنها نوعی ظاهر مرمری می‌داد.

 سنگ مرمریت دهبیت شیشه ای در سال 1846 با اختراع آلمانی قیچی مرمر وارد تولید انبوه شدند.

در حفاری های محوطه های مصر باستان و بین النهرین اسباب بازی هایی شبیه مرمر پیدا شده است. مرمرهای اولیه از سنگ های گرد، آجیل یا خاک رس بودند.

در حالی که چند تیله در واقع از سنگ مرمر ساخته شده اند، سنگ آنقدر نرم است که نمی تواند یک ماده ایده آل برای بازی های مدرن باشد.

نام اسباب بازی ظاهر توپ ها را نشان می دهد، نه ترکیب آنها.

مرمر یک سنگ دگرگونی است که از قرار دادن سنگ آهک در معرض حرارت یا فشار ایجاد می شود.

سنگ مرمر طبیعی به شکل خالص از کربنات کلسیم (کلسیت) تشکیل شده و به رنگ سفید درخشان است.

ناخالصی ها باعث ایجاد سنگ های خاکستری کم رنگ، قهوه ای یا رنگارنگ می شوند.

سنگ مرمر سیاه نیز رخ می دهد.