صابون تی تری (از وزغ لاتین ، -ōnis ، و این از ژرمنی saipôn ) محصولی است که برای بهداشت شخصی و برای شستن اشیاء خاص استفاده می شود. می توان آن را در قرص، پودر، کرم یا مایع یافت.
در سال 2800 قبل از میلاد ساخته شد. دو تصویر معادل از ساختار شیمیایی استئارات سدیم و یک صابون تی تری سنتی
صابون تی تری اساساً یک نمک سدیم یا پتاسیم است که از واکنش شیمیایی بین یک قلیایی ( سدیم یا هیدروکسید پتاسیم ) و یک لیپید حاصل می شود.
این واکنش صابون تی تری ی شدن نامیده می شود . لیپید می تواند منشأ گیاهی (مانند روغن نارگیل) یا حیوانی (مانند خوک) داشته باشد. صابون تی تری در آب محلول است. به دلیل خاصیت شویندگی آن برای شستن لباس، بدن و غیره استفاده می شود.
اسیدهای چرب که به عنوان ماده اولیه صابون تی تری استفاده می شوند عبارتند از:
1-روغن های گیاهی: نارگیل ، سویا ، ذرت ، زیتون، کتان، پنبه .
2- روغن های حیوانی: ماهی، چربی های حیوانی.
سپس آنها را با کرم ها، عطرها و رنگ ها ترکیب می کنند تا ظاهری به آنها بدهد. به طور سنتی، این یک ماده جامد است. در واقع شکل جامد، ترکیب “خشک” است، بدون آبی که در واکنشی که صابون تی تری به دست می آید استفاده می شود.
شکل مایع آن صابون تی تری “محلول” در آب است. در این حالت قوام آن می تواند ویسکوزیته متفاوتی داشته باشد. برای تهیه صابون تی تری ضد باکتری می توان ترکیباتی مانند تریکلوزان یا تری کلوکاربان را اضافه کرد.
نگرانی هایی وجود دارد که استفاده از صابون تی تری های ضد باکتری و سایر محصولات ممکن است مقاومت ضد میکروبی را در میکروارگانیسم ها تقویت کند.
مانند بسیاری از محصولات دیگر، زمان و چگونگی اختراع صابون تی تری مشخص نیست و مردمان مختلف ادعا می کنند که آن را اختراع کرده اند.
طبق یکی از افسانه ها، صابون تی تری در ایتالیا کشف شد. آنها می گویند که در کوه ساپو، در نزدیکی روم، مراسم قربانی حیوانات انجام می شد. در همان کوه برای اجرای مراسم قربانی آتش سوزانده شد.
