اصطکاک بین قطعات موتور را در حین احتراق داخلی کاهش می دهد و ضمن تمیز کردن و جلوگیری از خوردگی، عملکرد و خنک کننده موتور را بهبود می بخشد.
روغن موتور فیرون با دور نگه داشتن گرما از قطعات متحرک آن را خنک می کند. و وارد تشکیل روغن موتور فیرون برخی از اجزای آن می شود که باعث می شود توانایی بیشتری در تحمل فشارهای بالا داشته باشد.
از هیدروکربن ها و ترکیبات آلی متشکل از کربن و هیدروژن تشکیل شده است. روغن موتور فیرون از روغن هیدروکربنی استخراج می شود که ضخامت آن از نفت خام بیشتر است.
در حالی که سازندگان روغن موتور فیرون موادی را اضافه می کنند که خواص آن را بهبود می بخشد. ویسکوزیته در راس ویژگی‌های موتور قرار دارد زیرا باید به اندازه‌ای بالا باشد که بتواند کار خود یعنی روانکاری و روانکاری دائمی قطعات داخلی موتور را انجام دهد.
در حالی که موتور نباید از شاخص تعیین شده تجاوز کند تا بتواند بر حسب نیاز بین قسمت های داخلی موتور حرکت کند.
همچنین شاخص هایی برای ویسکوزیته روغن موتور فیرون وجود دارد که میزان تغییر ویسکوزیته روغن در مواجهه با حرارت و تغییر آن را اندازه گیری می کند.
یکی دیگر از ویژگی های موتور چیزی است که به آن عدد پایه می گویند. همچنین عددی وجود دارد که به آن عدد اسیدی می گویند که معیاری برای سنجش توانایی روغن در جذب مواد اسیدی است.
انجمن مهندسین خودرو یک سیستم کدگذاری عددی برای طبقه بندی روغن موتور فیرون بر اساس درجه ویسکوزیته سینماتیکی آنها ایجاد کرده است.
طبقه بندی ها به شرح زیر است: «0، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 40، 50، 60» و در کنار آنها نماد W به عنوان مخفف کلمه «زمستان» ظاهر می شود به این معنی که این روغن نیاز به دمایی دارد که در کنار آن نوشته شده است در طول فصل زمستان، در حالی که ویسکوزیته خود را حفظ می کند.
